Van Tongerloo - Prins Bernhardlaan (2)

In dit artikel:

Herman van Tongerloo, Utrechtse zanger en schrijver, deelt herinneringen aan zijn jeugd in een flat aan de Prins Bernhardlaan. Hij beschrijft de familie Land, buren van vroeger, die als een van de eerste een televisie bezaten, waar een voetbalwedstrijd met veel passie door mannen werd bekeken. Zijn vriend Gertjan en hij deelden jeugdige belevenissen, waaronder de anticipatie op nieuwe fietsen en schooltijd. Ook waren er Peter en Robbie Lablanche, tweelingvrienden die later naar Amsterdam verhuisden, wat een les in teleurstelling en goede voornemens bracht.

Naast de flat stond een verlaten boerderij, die Van Tongerloo met gemengde gevoelens bezocht. De nabijgelegen kleuterschool aan de Koolhovenstraat, waar hij zelf begon te leren en kleine successen vierde, was een belangrijke plek. Hij herinnert zich ook juffrouw Kastelein en klasgenoten, waaronder een jongen met een houten microfoon en een meisje dat verliefd op hem was.

Een dat herinnert hij levendig: de dag dat hij door een motorongeval met een zware hersenschudding werd getroffen, vlak voor zijn vierde verjaardag. Met zorg van zijn oma en opa Knipschild, die terminale kanker had, herstelde hij in hun huis aan de Daalsedijk bij de Vecht. Deze periode zat vol liefdevolle zorg, ook al betekende het veel gedwongen rust en ongemak.

Het verhaal schetst een intiem beeld van groei, vriendschappen, familie en buurt in het Utrechtse stadsdeel Zuilen, verweven met kleurrijke details en levenslessen uit een verleden waarin simpele momenten grote betekenis kregen.