Van kattenkwaad tot je ouders (niet) missen: herinneringen aan het oude schippersinternaat

In dit artikel:

In Vreeswijk is het Prins Hendrik Internaat, het oudste schippersinternaat van Nederland, na ruim een eeuw definitief gesloten. Sinds 1915 bood het internaat onderdak aan kinderen van schippers die langere tijd op het water waren, maar door het afnemende aantal schipperskinderen kwam dit besluit deze zomer. Henny Kranenburg, die in de jaren tachtig zelf op het internaat woonde, herinnert zich het leven daar met een mix van discipline en plezier: strikte regels rondom het bed opmaken en ontbijten, maar ook kattenkwaad zoals het laten overstromen van wasbakken en "surfen" met matrassen van de marmeren trap.

Joke Vervelde werkte vanaf 1973 meer dan twintig jaar als groepsleidster en later docent. Zij benadrukt dat het internaat een vertrouwde plek was binnen het dorp Vreeswijk en dat er een warme, veilige omgeving werd gecreëerd voor kinderen die hun ouders vaak wekenlang niet zagen vanwege het varen. Ondanks het gemis van ouders was het voor de meeste kinderen geen straf om op het internaat te verblijven; ook in de weekenden bleven er vaak kinderen zodat ze samen iets leuks konden doen.

De verbondenheid tussen voormalig bewoners blijft groot: veel kinderen kregen daar een nummer ter herkenning, een detail dat nog altijd levendig in het geheugen staat. Kranenburg en haar man, beiden met schippersachtergrond en voormalig internaatsbewoners, varen nu zelf op een binnenvaartschip. Op 6 september wordt een reünie georganiseerd om herinneringen te delen tussen oud-leerlingen en voormalige groepsleiders, waarmee het vervlogen tijdperk van het internaat wordt geëerd en levend gehouden.