Utrecht zet belangrijke stap op weg naar langdurig betaalbare koopwoningen
In dit artikel:
De gemeente Utrecht onderzoekt een nieuw model om betaalbare koopwoningen ook op langere termijn betaalbaar te houden, zodat niet alleen de eerste kopers profiteren, maar ook opvolgende bewoners. Dit initiatief speelt in op de huidige problematiek waarbij woningen door marktwerking bij doorverkoop vaak fors in prijs stijgen en daarmee onbetaalbaar worden voor middeninkomens, zoals politieagenten, zorgmedewerkers en leraren. Het model, dat eind 2025 gereed moet zijn, wordt daarna getest via een pilot met circa 38 woningen aan de Briljantlaan, waarvan de verkoop naar verwachting eind 2026 start.
In juni 2025 stemde de gemeenteraad in met de nota Wonen en Volkshuisvesting, waarin Utrecht zich committeert aan het realiseren van 35% woningen in het middensegment, met ten minste 25% middenhuur en maximaal 10% betaalbare koopwoningen. Dit percentage kan oplopen tot 15% als de woningen duurzaam betaalbaar blijven. Er wordt onderzocht hoe erfpacht hiervoor ingezet kan worden, waarbij de grond gescheiden wordt van de opstal. Kopers betalen een inkomensafhankelijke jaarlijkse vergoeding (canon) voor de grond, waardoor maandelijkse lasten voor middeninkomens beheersbaar blijven. De woningwaarde blijft onder de landelijke betaalbaarheidsgrens van €405.000 (peildatum 2025), met de opstal gewaardeerd op 65% van de woningprijs en de grond op 35%.
Een belangrijk onderdeel van het plan is dat woningen alleen opnieuw verkocht mogen worden aan huishoudens binnen het middeninkomen, waardoor de betaalbaarheid duurzaam gehandhaafd blijft. Bovendien wordt overwogen om een gemeentelijk woonbedrijf op te richten dat als uitvoerder van het model fungeert, wat zorgt voor afstand van het gemeentebestuur maar behoud van sturing en controle over de inzet in projecten.
De wethouder Dennis de Vries benadrukt dat het doel is om huishoudens structureel kans te bieden op een betaalbaar thuis, ook in een krappe woningmarkt. De beoogde pilot aan de Briljantlaan wordt gezien als een belangrijke stap om deze aanpak in praktijk te toetsen en mogelijk op te schalen in de toekomst.