Taams - D.E.M.G.S.T. (7)

In dit artikel:

Raymond Taams stelt dat nu de kunstmatige intelligentie veel taken van ons overneemt, we ons opnieuw moeten bezighouden met wat hij 'dagbesteding' noemt: hoe je de doordeweekse uren vult zodat je de avonden en weekenden met familie en vrienden kunt beleven. Maar in een steeds onpersoonlijker Utrecht blijkt dat niet makkelijk.

Afgelopen woensdag slenterde hij rond het middaguur door de stad en stapte de Bruna op Utrecht Centraal binnen om even tijd te verdrijven bij het tijdschriftenrek. Nostalgisch pakte hij een exemplaar van De Revu en ging zitten op een van de treinstoelen achterin de winkel. Toen hij een foto maakte van een column van een oud-collega om die later te lezen, greep een medewerkster streng in: zij vond het niet kunnen dat hij zonder te betalen een blad fotografeerde en bekritiseerde hem luid en direct, tot nieuwsgierigheid van andere klanten.

Taams legde het tijdschrift terug en concludeert droog dat zij samen wél een stukje van de dag besteed hadden — het enige positieve van de ontmoeting. De anekdote illustreert zijn bredere punt: kleine, alledaagse momenten en menselijke interacties bepalen hoe je je dagen besteedt, maar in de commerciële en gehaaste openbare ruimte botsen persoonlijke verlangens vaak met winkelregels en verdienmotieven.