Opnieuw herinrichting Heidelberglaan op de planning: inrichting moet groener en klimaatbestendig
In dit artikel:
Op de Heidelberglaan op het Utrecht Science Park staat vast dat de straat opnieuw wordt aangepakt: doel is meer groen, betere waterafvoer en hittebestendigheid. De Universiteit Utrecht voert het project onder de noemer “Healthy Heidelberglaan” uit samen met campuspartners (Hogeschool, RIVM, UMC). Het gebied functioneert als een living lab: ter plekke worden klimaatadaptatie-maatregelen en gezondheidsaspecten gemeten en getest om een onderbouwd ontwerp te maken.
Waarom: de Heidelberglaan is in de loop der jaren het meest verhardte deel van de campus geworden, met flinke hittestress en mogelijke waterafvoerproblemen. Eerdere herinrichtingen (bij aanleg van bus- en later trambaan) lieten bijvoorbeeld verhoogde “groenscherven” achter die nu blijken te belemmeren dat water vanuit de omgeving de bodem in kan sijpelen. Klimaatadaptatie staat sinds kort hoger op de agenda, wat het huidige project mede aandrijft.
Wat gebeurt er nu: de universiteit brengt de gezondheidssituatie in kaart. Er vinden al metingen plaats van luchtkwaliteit en bodemvochtigheid; vanaf 2026 komen gevoelstemperatuur, windstromen en geluidsniveaus erbij. Daarnaast wordt gebruikerservaring geïnventariseerd en worden proefprojecten voor vergroening en klimaatmaatregelen uitgevoerd.
Belangrijke onzekerheid: de toekomst van bus- en tramtrafiek over de Heidelberglaan. Er wordt serieus bekeken of bus- en tramverkeer worden gescheiden via een extra busas, omdat dubbelgebruik nu in de spits veel vertraging veroorzaakt. Twee tracés voor zo’n tweede baan zijn in onderzoek: langs de huidige trambaan over de Heidelberglaan of via de Leuvenlaan. De uiteindelijke keuze ligt bij provincie, gemeente en vervoersregio, niet bij de universiteit, en zal sterk bepalen hoeveel ruimte er overblijft voor groen en watermanagement.
Ruimtelijke en technische randvoorwaarden remmen soms vergroening: een verharde strook aan de zuidkant moet bewaard blijven voor de brandweer; ondergrondse kabels en leidingen en looproutes naar haltes beperken waar bomen en planten kunnen komen. Tegelijk worden concrete mogelijkheden onderzocht, zoals terrassen bij de Genèvelaan, een studeertuin boven de fietsenkelder bij het Van Unnikgebouw en meer groen bij het Bestuursgebouw en Van Unnik, waar nu veel overbodige stoeptegels liggen.
Ook gebouwkundige veranderingen spelen mee: sloop en vervanging van enkele gebouwen en grootschalige renovaties beïnvloeden de inrichting van de buitenruimte. Er is al een stedenbouwkundige visie van bureau Barcode/Nudus die pleit voor ruimere zichtlijnen en het weghalen van voetgangersoverkluizingen; die visie is echter nog abstract en zal worden getoetst aan de eisen voor groen en klimaatbestendigheid wanneer echte ontwerpfases starten.
Tijdspad en omvang zijn nog onduidelijk. Veel keuzes moeten nog door andere bestuurslagen worden gemaakt en de universiteit is nog niet gestart met het concrete ontwerp van de buitenruimte. Feit blijft dat er op korte termijn herstratingen nodig zijn op plekken waar beton of tegels door voertuigen zijn belast — die ingrepen bieden meteen kansen voor meer groen en klimaatadaptieve oplossingen.