Dichter Dorien Dijkhuis beziet het leven in totale verwondering
In dit artikel:
Dorien Dijkhuis (46) is dichter, schrijver en journalist met een loopbaan die literatuur, onderwijs en journalistiek naadloos verbindt. Een prikkelende ontmoeting met zangeres Wende Snijders in Café Americain leidde vijftien jaar geleden tot een omslag: toen Wende Dijkhuis confronteerde met haar excuses om niet te schrijven, besloot Dijkhuis meteen een boek te gaan maken. Dat moment zette haar op het pad dat uiteindelijk leidde tot de publicatie van poëzie en proza en een actieve rol in het literaire veld.
Dijkhuis volgde schrijflessen aan de Schrijversvakschool in Amsterdam, waar ze onder meer poëzie-les kreeg van Wim Brands, die haar aanmoedigde poëzie serieus te nemen. De opleiding gaf haar zowel vakmanschap als het gevoel écht schrijver te zijn. Haar eerste bundel, Waren we dieren, en later het in 2024 verschenen Dezelfde maan (bij Van Oorschot) ontstonden mede door die ontwikkeling. Ze ontdekte hoe belangrijk het is haar eigen stem te volgen, ondanks tegenstrijdige feedback van docenten.
Haar liefde voor taal begon al op jonge leeftijd en werd aangewakkerd op het gymnasium Magister Alvinus in Sneek door docent Nederlands Hilke Tromp. Daar leerde ze de kracht van ritme en metafoor kennen, en ontwikkelde ze een observatieve, verwonderde blik die haar poëtische werk kenmerkt. Tijdens haar opleiding Algemene Letteren in Utrecht versterkte ze die interesse, met studies Nederlands, literatuurwetenschap en Latijns-Amerika-studies; in 2004 rondde ze een breed pakket af.
Dijkhuis combineert literatuur met journalistiek. Haar nieuwsgierigheid naar Zuid-Amerika leidde tot een stage bij het cultureel tijdschrift La Chispa, waarna ze maanden in Peru verbleef en schreef over Latijns-Amerikaanse onderwerpen. Ze werkte ook in een opvanghuis in Guatemala. Terug in Nederland vond ze een vaste freelance-positie bij het culinaire magazine Bouillon na een interview met Dimitri Roels en ontwikkelde ze zich tot veelgevraagd journalist op het snijvlak van eten en gezondheid. Tegenwoordig schrijft ze onder meer voor het AD, Margriet, Nu.nl en diverse horecavakbladen, en interviewt ze chefs en foodprofessionals.
Naast journalistiek blijft poëzie centraal staan. Van 2020 tot 2023 maakte ze deel uit van het Utrechtse Stadsdichtersgilde en initieerde het project De eenzame uitvaart, waarin schrijvers met gedichten aandacht en waardigheid gaven aan mensen die alleen waren overleden. In Amsterdam zet ze soortgelijk werk voort binnen de “Poel des Doods”, waarmee ze liet zien dat poëzie ook een maatschappelijk instrument kan zijn tegen eenzaamheid.
Momenteel toert Dijkhuis met Solastalgia, een muzikaal-poëtische voorstelling die zij zelf ontwikkelde. De term solastalgia duidt het gemis aan een verdwenen of veranderend landschap; in haar voorstelling brengt ze een dichterlijke monoloog, telkens anders begeleid door een basgitarist, violist-zanger en turntablist. Ook experimenteert ze met digitale media: een poëtische virtual reality-ervaring die op Lowlands veel aandacht kreeg, combineert haar teksten met een vervreemdende visuele wereld. Daarnaast werkt ze aan een nieuw boek. Op 3 oktober geeft ze Solastalgia in het Stadsklooster Utrecht; meer informatie staat op haar site.